Geri dönüşüm, yeniden değerlendirilme imkanı olan atıkların fiziksel veya kimyasal işlemlerden geçerek üretim sürecine kazandırılmasına deniyor. Bu süreç kabaca şu dört aşamadan oluşuyor: Toplama, cinsine göre sınıflan- dırma, değerlendirme, yeni ürün üretme. Bu sayede doğal kaynaklar korunurken, çevre temiz tutuluyor. Enerji ve su israfı da önleniyor.
Cam, kâğıt, alüminyum, plastik ürünler, metaller, tekstil ve ahşap ürünleri, organik atıklar, piller ve elektronik atıklar, araç lastikleri ve kauçuk malzemeler, bitkisel yağlar ve motor yağları tekrar kullanılmak üzere geri dönüştürülebiliyor. Fakat plastik poşetler, hava kabarcıklı ambalaj malzemeleri, kullan-at çocuk bezleri, seramikler, ampuller, kesici veya kırılmış aletler (dönüşüm sürecinde kullanılan makinelere zarar verebilecek nitelikte olanlar), kahve bardakları ya da meyve suyu kutuları gibi kompozit ürünlerse ne yazık ki kolay kolay dönüştürülemiyor.
Atıklar Renge Göre Sınıflanıyor
- MAVİ- KÂĞIT/KARTON ATIKLAR: Kağıt ciltli kitap ve defterler; yazı, çizim ve not kâğıtları, kâğıt ambalajlar, gazete ve dergiler, karton kutular.
- YEŞİL- CAM ATIKLAR: İçecek şişeleri, konserve ve kavanozlar, cam gıda kapları bu kutuya gidiyor.
- SARI- PLASTİK ATIKLAR: Pet şişeler, şişe kapakları, plastikten üretilmiş her tür kutu ve kap.
- GRİ- METAL ATIKLAR: İçecek kutuları ve konserveler bu kutulara gidiyor.
- KAHVERENGİ- ORGANİK ATIKLAR: Meyve-sebzeler ve kabukları, yapraklar. Dikkat edilmesi gereken nokta ise gıdaları ambalajlarıyla atmamak.
- BEYAZ- YEMEK ARTIKLARI: : Balık kılçığı, tavuk kemikleri de dahil olmak üzere her türlü yemek artığı bu kutuya gidiyor.
- SİYAH- GERİ DÖNÜŞTÜRÜLEMEYEN ATIKLAR: Islak mendil, izmarit, sakız ve porselen ürünler deyim yerindeyse ‘kara deliğe’ atılıyor.
Comments are closed.